Franciszek Germasiński ur.1913


Był najmłodszym synem i ostatnim dzieckiem Jana Germasińskiego i Ewy z Nagrabów
Urodził się w Markach koło Warszawy o godzinie trzeciej rano dnia 27 marca 1913 roku według kalendarza gregoriańskiego i 14 marca 1913 roku według kalendarza juliańskiego - ta data występuje tylko w księgach pierwopisowych.
Został ochrzczony również w Markach koło Warszawy w kościele Św. Izydora Oracza dnia 13 kwietnia 1913 roku według kalendarza gregoriańskiego i 31 marca 1913 roku według kalendarza juliańskiego. Zarówno w pierwopisie jak i wtóropisie jest błąd w datach, który został powtórzony w późniejszych dokumentach - książeczka wojskowa zawiera datę urodzenia 13 marca 1913 roku a książeczki ubezpieczeniowe datę 27 marca 1913 roku. W obydwu księgach metrykalnych jest błędne nazwisko, powinno być Germasiński.

AKT URODZENIA z ARCHIWUM PAŃSTWOWEGO
27.03.1913 (Marki)

AKT URODZENIA z ARCHIWUM DIECEZJALNEGO
27.03.1913 (Marki)

Jego matka - Ewa z Nagrabów zmarła w roku 1915, kiedy Franciszek miał 2 lata. Nie odnaleziono dokumentów, że jego ojciec Jan zawarł małżeństwo ponownie. Wiadomo natomiast, że Franciszek ukończył tylko dwie klasy szkoły powszechnej w roku 1928. Biorąc po uwagę obowiązek szkolny, oraz że w Markach była taka szkoła, można przypuszczać, że rodzina wyprowadziła się na wieś gdzie do szkoły było dalej niż 3 km. I prawdopodobnie zmieniła miejsce zamieszkania jeszcze jeden raz. Mimo to Franciszek został rzemieślnikiem, był piekarzem.
18 marca 1936 roku został wcielony do 85 Pułku Piechoty Nowa Wilejka i następnego dnia przydzielony do 1 kompanii na stanowisku strzelec celowniczy przy R.K.M.
20 września 1937 roku został zwolniony do rezerwy.


1 września 1939 roku zmobilizowany do 36 Pułku Piechoty Warszawa i brał udział w Kampanii Wrześniowej jako celowniczy przy R.K.M pod dowództwem ppor. rez. Zdzisława Kordziałka.  Za kampanię wrześniową 1939 pułk został odznaczony orderem Virtuti Militari zarządzeniem gen. Władysława Andersa z 11 listopada 1966 r.  Dowódca Armii Warszawa gen. Juliusz Rómmel w rozkazie z dnia 28 września 1939 napisał:
Quote-alpha.png
Wszystkie oddziały dywizji walczyły z największym poświęceniem, ofiarnością i męstwem, lecz trzonem 28 DP, około którego koncentrował się cały wysiłek i opór, był dzielny 36 pp LA pod dowództwem wybitnego dowódcy ppłk. Karola Ziemskiego …

W walkach pod Wolą Cyrusową jednostki Wołyńskiej BK pod dowództwem płk Filipowicza, strzelcy z 36 pp pod dowództwem płk. Karola Ziemskiego, żołnierze 15 pp płk Jana Berka i artylerzyści 28 pal powstrzymali trzy natarcia przeważających sił nieprzyjaciela.
Tam, w czasie walk pod Wolą Cyrusową 8 września 1939 roku Franciszek dostał się do niewoli niemieckiej i jako jeniec został wywieziony do obozu. Pod koniec wojny prawdopodobnie przebywał w Kostrzyniu nad Odrą w obozie jenieckim Stalag III C. 29 czerwca 1945 roku wrócił do kraju i 15 listopada 1949 roku został przeniesiony do rezerwy.

Podczas powrotu do kraju z niewoli niemieckiej w pociągu spotkał Sabinę Ogórek. Ona wracała z Finowfurt, skąd było niecałe 90km do Kostrzyna nad Odrą. Wiedział, że do Warszawy nie ma po co wracać, wszyscy zostali zabici albo rozstrzelani przez Niemców. Z obozu pisał do nich listy. Dlatego pojechał z Sabiną do Będzina, gdzie mieszkała jej rodzina i gdzie od 1928 roku był grób jej matki.
Dnia 4 sierpnia 1945 roku w Będzinie Koszelewie zawarł z nią związek małżeński. Urodziło im się dwoje dzieci: Edward Tadeusz w 1946 roku i Maria w 1949 roku. Dzięki staraniom Franciszka i Sabiny dzieci otrzymały nazwisko w prawidłowym brzmieniu: Germasiński i Germasińska. 

AKT MAŁŻEŃSTWA
04.08.1945 (Będzin Koszelew)

Pod koniec 1945 roku został przyjęty do pracy w Kopalni Węgla Kamiennego "Gen. Zawadzki". Po 5 latach pracy, dnia 4 grudnia 1950 roku na wniosek ówczesnego ministra górnictwa został odznaczony brązowym krzyżem zasługi za pięcioletnią, nienaganną i nieprzerwaną pracę pod ziemią.


Żył 82 lata. Zmarł 13 lutego 1995 roku po ciężkiej chorobie.

GRÓB


Komentarze