Józef Kajdana urodził się 22.12.1918 roku w Sinfieropolu na Krymie. Jego rodzicami byli Józef Kajdana i Olga Aleksandra Małykow. Miał dwie siostry: Władysławę urodzoną ok. 1912 r. i Julię.
RODOWÓD JÓZEFA
AKT URODZENIA
Zakończenie I Wojny Światowej przyniosło dynamiczne zmiany w sytuacji Krymu.
Pod koniec I Wojny Światowej Cesarsko-Królewska Armia Austro-Węgier zajęła Krym.
"Placówka" z dnia 25 kwietnia 1918 r.
Na półwyspie trwały też walki z bolszewikami.
"Ziemia Lubelska" z dnia 25 kwietnia 1918 r.
Utworzono też Republikę Tauryjską, która skłaniała się ku sojuszowi z Rosją bolszewicką.
"Kurjer Lwowski" z dnia 27 kwietnia 1918 r.
A jednak Krym ogłosił niepodległość i zaczął negocjować z Ukrainą.
"Dziennik Wileński" z dnia 12 września 1918 r.
Jednakże, w roku 1920 na Krym mieli wkroczyć bolszewicy, wtedy rodzina Józefa uciekła do Polski i zamieszkała w Będzinie.
"Robotnik", centralny organ PPS z dnia 7 stycznia 1920 r.
Dnia 15.08.1937 roku Józef zawarł związek małżeński z Weroniką Stanisławą Szlachta w Parafii Przenajświętszej Trójcy w Będzinie. (Fragment gazetki "Życie Parafjalne Parafja Przen. Trójcy w Będzinie" z dnia 22 sierpnia 1937 roku).
AKT MAŁŻEŃSTWA
II WOJNA ŚWIATOWA
Józef i Weronika zostali deportowani do III Rzeszy zaraz na początku wojny. On pracował od 21.10.1939r. do 04.04.1945r. - tak wskazują dokumenty ubezpieczenia zdrowotnego Powszechnej Kasy Chorych Wittlage w Dolnej Saksonii.
Od 21.10.1939r. do 29.11.1939r. zatrudniała go firma AG Hakumag, Schwege, pow. Wittlage. Firma zajmowała się kolonizacją i recyklingiem torfowisk.
Od 01.12.1939r. do 13.12.1941r. i od 08.02.1943r. do 04.04.1945r. zatrudniała go firma Klausing w mieście Rabber, pow. Wittlage. Ta hanowerska firma została założona w 1889r. w Rabber przez Johanna-Friedricha Klausinga i zajmowała się produkcją pługów i innych narzędzi rolniczych. Pierwotnie była kuźnią i można się domyślać, że w tamtych czasach była w stanie produkować również dla wojska.
W przerwie w zatrudnieniu Józef został osadzony w więzieniu.
Adnotację na dokumencie można przetłumaczyć następująco:
"K. nie przebywa w miejscu pracy i był również winny naruszenia wstydu. Został przyjęty do więzienia. Wydano przeciwko niemu nakaz aresztowania."
Został osadzony w Osnabrück.
Winny naruszenia wstydu oznacza: winny spłodzenia dziecka z własną żoną. Jednoznacznie wskazują na to dokumenty sporządzone dla Weroniki.
WERONIKA
Adnotację na dokumencie można przetłumaczyć następująco:
"K. została deportowana do Polski, ponieważ była w ciąży. Teraz wróciła i chciała wznowić pracę w Niemczech. Ponieważ zabrała ze sobą troje nieletnich dzieci, została dziś ponownie deportowana. Została wpuszczona, a po ponownym przejęciu została skierowana do obozu koncentracyjnego."
Najprawdopodobniej została skierowana do obozu w Dillingen, który podlegał pod obóz w Dachau. Najprawdopodobniej zmieniła nazwisko na panieńskie Schlachta, bo być może powiedziano jej, że Józef nie żyje. Jednak oboje wrócili po wojnie do swojego domu. Dwoje z trojga dzieci, o których mowa w dokumencie, przeżyło wojnę i żyje nadal w swoim sędziwym wieku.
Weronika przez wiele lat swojego życia była sparaliżowana i nie wstawała z łóżka - miała liczne wylewy krwi do mózgu. Józef, przez ostatnich 14 lat jej życia opiekował się nią i poświęcił dla niej.
W 1983 roku, 4 lata po śmierci Weroniki Stanisławy, Józef ponownie zawarł związek małżeński z Ireną Szlachta w Zawierciu. Ślub był skromny, ceremonia była zorganizowana tylko dla rodziny.
AKT MAŁŻEŃSTWA
Józef zmarł nagle w nocy, we śnie dnia 15.02.1986 roku w Zawierciu. Został pochowany na cmentarzu parafialnym Św. Trójcy w Będzinie.
AKT ZGONU
RODOWÓD JÓZEFA
AKT URODZENIA
Zakończenie I Wojny Światowej przyniosło dynamiczne zmiany w sytuacji Krymu.
Pod koniec I Wojny Światowej Cesarsko-Królewska Armia Austro-Węgier zajęła Krym.
"Placówka" z dnia 25 kwietnia 1918 r.
"Ziemia Lubelska" z dnia 25 kwietnia 1918 r.
Utworzono też Republikę Tauryjską, która skłaniała się ku sojuszowi z Rosją bolszewicką.
"Kurjer Lwowski" z dnia 27 kwietnia 1918 r.
A jednak Krym ogłosił niepodległość i zaczął negocjować z Ukrainą.
"Dziennik Wileński" z dnia 12 września 1918 r.
Jednakże, w roku 1920 na Krym mieli wkroczyć bolszewicy, wtedy rodzina Józefa uciekła do Polski i zamieszkała w Będzinie.
II WOJNA ŚWIATOWA
Józef i Weronika zostali deportowani do III Rzeszy zaraz na początku wojny. On pracował od 21.10.1939r. do 04.04.1945r. - tak wskazują dokumenty ubezpieczenia zdrowotnego Powszechnej Kasy Chorych Wittlage w Dolnej Saksonii.
Od 21.10.1939r. do 29.11.1939r. zatrudniała go firma AG Hakumag, Schwege, pow. Wittlage. Firma zajmowała się kolonizacją i recyklingiem torfowisk.
Od 01.12.1939r. do 13.12.1941r. i od 08.02.1943r. do 04.04.1945r. zatrudniała go firma Klausing w mieście Rabber, pow. Wittlage. Ta hanowerska firma została założona w 1889r. w Rabber przez Johanna-Friedricha Klausinga i zajmowała się produkcją pługów i innych narzędzi rolniczych. Pierwotnie była kuźnią i można się domyślać, że w tamtych czasach była w stanie produkować również dla wojska.
W przerwie w zatrudnieniu Józef został osadzony w więzieniu.
"K. nie przebywa w miejscu pracy i był również winny naruszenia wstydu. Został przyjęty do więzienia. Wydano przeciwko niemu nakaz aresztowania."
Został osadzony w Osnabrück.
WERONIKA
"K. została deportowana do Polski, ponieważ była w ciąży. Teraz wróciła i chciała wznowić pracę w Niemczech. Ponieważ zabrała ze sobą troje nieletnich dzieci, została dziś ponownie deportowana. Została wpuszczona, a po ponownym przejęciu została skierowana do obozu koncentracyjnego."
Najprawdopodobniej została skierowana do obozu w Dillingen, który podlegał pod obóz w Dachau. Najprawdopodobniej zmieniła nazwisko na panieńskie Schlachta, bo być może powiedziano jej, że Józef nie żyje. Jednak oboje wrócili po wojnie do swojego domu. Dwoje z trojga dzieci, o których mowa w dokumencie, przeżyło wojnę i żyje nadal w swoim sędziwym wieku.
Weronika przez wiele lat swojego życia była sparaliżowana i nie wstawała z łóżka - miała liczne wylewy krwi do mózgu. Józef, przez ostatnich 14 lat jej życia opiekował się nią i poświęcił dla niej.
W 1983 roku, 4 lata po śmierci Weroniki Stanisławy, Józef ponownie zawarł związek małżeński z Ireną Szlachta w Zawierciu. Ślub był skromny, ceremonia była zorganizowana tylko dla rodziny.
AKT MAŁŻEŃSTWA
Józef zmarł nagle w nocy, we śnie dnia 15.02.1986 roku w Zawierciu. Został pochowany na cmentarzu parafialnym Św. Trójcy w Będzinie.
AKT ZGONU
Komentarze